Eerste stop werd Mesa Arch, een wandeling van ongeveer een kilometer bracht ons bij de eerste arch van de dag. Het was daar erg druk; dit schijnt een van de populairste punten te zijn. Sander is naar de arch gegaan om er doorheen te kijken en ik heb een poging gedaan erop te klimmen. Ver kwam ik niet, want vanaf de zijkant had je al zo'n prachtig uitzicht, dat erop klimmen niet veel toe zou voegen. Behalve dan knikkende knieen en zweethandjes...
De volgende stop was Grand View Point Overlook. Ook hier kon je een trail lopen, deze was drie kilometer. We pakten de stokken en gingen op pad. Een prachtige wandeling. Eerst loop je langs de ene kant van de rim en na een hele poos steek je over en loop je langs de andere kant. Veel mensen gaven voor die tijd al op. Zonde, want aan de andere kant kreeg je een heel ander uitzicht. En toen opeens waren we aan het eind van de wandeling. Ik had verwacht dat we echt op een 'point of no return' zouden komen, met uitzicht alle richtingen op. Dat was dan niet zo, maar dit uitzicht was ook heel mooi. Met de timer hebben we een leuke foto kunnen maken. Lijkt heel relaxed, maar je zit daar echt niet op je gemak!
Terug bij de camper hebben we een broodje gesmeerd en met een prachtig uitzicht zitten lunchen. Dat is toch wel ideeal zo met de camper, je hebt alles bij de hand! Toen de kruimeltjes op waren, zijn we weer richting ingang gereden voor het Shafer Trail viewpoint. Ik had al zoveel over deze dirtroad gelezen, dat ik nou wel eens met eigen ogen de switchbacks wilde zien. En die zijn engggg! Blij dat wij in Capitol Reef al een 4WD gehuurd hadden. Hoef ik hier niet met doodsangst in zo'n auto te zitten!
Volgende park op de planning was Dead Horse Point SP. We hebben hier bij het beroemde viewpoint uitgebreid staan kijken. Sander leek wel in trance; hij heeft ik-weet-niet-hoe lang in de diepte staan kijken. Hoezo ontspannen!?
In dit park zijn heel veel biketrails, dus moechten we hier ooit nog komen, dan lijkt het ons mooi hier een stuk te gaan fietsen. Voor vandaag zagen we dat niet meer zitten.
Wat we wel zagen zitten, was de hike naar Corona & Bowtie Arches. Daarvoor moesten we eerst weer een stuk rijden. De trailhead begint aan de Potash Road en we konden met de camper in elk geval tot aan daar komen. Om half vijf stonden we klaar om te beginnen aan het laatste avontuur van de dag. Van mijn, inmiddels beruchte, mede-AA-er had ik begrepen dat ze 1u40 over het totaal gedaan hadden. Dus wij gingen uit van minimaal 2uur. In het register dat aan het begin van de wandeling ligt, moet je je in- en uitschrijven. Voor het geval er iets gebeurt zeg maar...
In dat register zagen we een gemiddelde tijd van 2 a 3 uur, dus we gingen snel van start. In het donker terug lopen en rijden zagen we niet zitten namelijk.
De hike was er eentje om nooit te vergeten. Vlak na het register moet je het spoor oversteken. Dat zou in NL nooit zo kunnen! Sander, als bevoegd spoorbetreder, gaf mij gelukkig toesemming eroverheen te gaan. Anders had ie in zijn uppie verder gemoeten, ookweer zo sneu...
De heenweg was voor ons het zwaarst; bergop. Je moest onder andere een steile ijzeren trap beklimmen, over slickrock waggelen en zelfs via uitgehouwen tredes en een kabel omhoog klauteren. Al die tijd heb je al zicht op beide arches, alleen zie je van de Corona pas later dat het echt een arch is als de blauwe lucht erdoorheen komt piepen. Bij deze laatste hebben we een hele tijd zitten uitrusten en zitten genieten van dit unieke stukje natuur. Er was bijna niemand, dat maakte het extra speciaal. De terugweg was wat makkelijker dan de heenweg en we stonden om half zeven weer bij de trailhead. Jazeker, we beginnen goed te worden in schatten!!
Terug bij de camper hebben we even snel wat gedronken en daarna zijn we rap naar de camping gereden. Het begon al flink donker te worden toen we aankwamen, maar zonder problemen vonden we onze plek en hebben we alles aangesloten. Van eten kwam niks meer; we waren kapot. Maar wat een topdag weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten