vrijdag 21 september 2012

Dinsdag 18 september - Een brug te ver

Hier dan een poging het bericht van 18 september te herstellen:

Toen we wilden vertrekken van de campground, hadden we wat moeite om de waterslang losgekoppeld te krijgen. Gelukkig was er een behulpzame campinggast die met zijn waterpomptang (wasserpumptsange / waterpumppliers) aan kwam draven en het euvel verhielp.

De eerste stop zou bij het visitor center van Capitol Reef zijn, omdat we nog een magneet voor de verzameling wilden kopen. Helaas hing er een briefje op de deur dat ze gesloten waren ivm onderhoud. Buiten stonden wel twee rangers die tekst en uitleg gaven. Maar een magneet hadden ze niet natuurlijk... Hopelijk kunnen we deze nog ergens anders op de kop tikken.

Voor deze dag stond een deel van de 95 gepland. Hij begon wat saai, maar na een tijdje kregen we weer de meest mooie rotsen te zien. Toen we een pitstop maakten, keken we onze ogen uit. En toen we eenmaal Glen Canyon NRA inreden, vielen onze monden helemaal open. Deze weg doet zeker niet onder voor de 12. Eigenlijk kan je ze niet eens met elkaar vergelijken.

Eenmaal bij Natural Bridges aangekomen, liepen we eerst naar het Visitor Center. Daar kregen we wat informatie over de verschillende wandelingen. We besloten er twee te gaan doen, naar de Sipapu bridge en de Owachomo bridge.

Bij de eerste brug aangekomen, begonnen we vol goede moed aan de hike. Halverwege was een uitstekend plateau vanwaar je een mooi uitzicht op de brug had. Vanaf daar konden we ook zien hoe de rest van de hike zou verlopen. In de volle zon. En die brandde behoorlijk!  We vonden het wel mooi zo. We moesten tenslotte nu ook al weer een end naar boven lopen, op het laatst weer in de volle zon. Eenmaal terug bij de camper zaten we allebei helemaal stuk. Even zitten en bijkomen dus.

Daarna weer op pad naar het volgende viewpoint, Horse Collar Ruin. Het leek erop dat we even naar het uitzichtspunt moesten lopen. Dus daar gingen we. Zonder petje, zonder water. En maar geen viewpoint in zicht... en maar doorlopen.... En verder afdalen.... Aiaiai, het is dat we een mooi uitzicht hadden op het laatst, dat maakte veel goed. Maar ja, toen weer terug naar boven... Bij de camper dus maar weer zitten en bijkomen.

Bij brug nummer twee, de Kachina zouden we niet wandelen, maar we wilden hem natuurlijk wel even zien. Dit leek een nog minder lange weg te zijn naar het viewpoint. Dus hop, daar gingen we weer. Wel met water en petje dit keer gelukkig. Maar ook dit viewpoint lag een flink stuk lager, dus de kuiten konden weer aan het werk. Deze brug vonden we het minst mooi.

Toen naar de laatste brug, het idee om daarheen te hiken hadden we al laten varen. Maar we wilden hem toch wel even zien. Bepakt en bezakt met water, eten, petjes en vol goede moed begonnen we aan de wandeling naar het viewpoint. Die nog geen dertig passen ver was... Hoe krijgen we het toch voor elkaar! Dit was volgens ons wel de mooiste brug. Terwijl dit eigenlijk een halve arch is, omdat er geen water onderdoor loopt.

Terug bij het Visitor Center kochten we nog snel onze magneet en toen gingen we in 1 streep naar de camping in Halls Crossing. Over een oersaaie weg. Pas het laatste stukje, weer in Glen Canyon NRA werd het weer mooi. Ik dacht op internet gelezen te hebben dat de plekken op deze camping aan lake Powell lagen. Dat was de drie uur (heen en terug) omrijden wel waard vonden wij. De teleurstelling was dan ook zeer groot toen we op de camping aankwamen en met een verrekijker een klein stukje water konden zien. De camping was verder ok, beetje afgeleefd, maar we hadden elektra en wifi en dat is ook wat waard. We werden 's avonds nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang en dat maakte heel veel goed.  Ook het vermelden waard is dat de camphost langs kwam rijden om te vragen of we mee wilden rijden naar beneden, zodat we toch nog in Lake Powell konden zwemmen. We hebben het niet gedaan, maar vonden het heel attent!

Voor de foto's, zie voorgaande bericht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten