Zaterdag 15 september - Bryce, nu wel gezien...

Om tien voor acht vertrokken we vanaf het dumpstation richting Bryce. (Kmstand 35572.1) We hadden op de dag van aankomst al betaald voor de tunnel waardoor je Zion kunt verlaten. Toen we daar aankwamen om exact 8uur (je mag er met de camper pas vanaf 8 uur door. Mooi gepland dus!), kwam de ranger uit zijn hokje lopen en via de walkie talkie werd contact gelegd met de andere kant. We kregen het sein 'veilig' en mochten als enige door de tunnel rijden. Het verkeer van de andere kant werd tegengehouden. We moesten goed in het midden blijven anders zouden we een cabrio-camper overhouden...  

Aan het eind van de tunnel is een kleine parkeerplaats waarvandaan we nog een laatste wandeling wilden doen, maar helaas mogen daar alleen kleine voertuigen parkeren. Wij dus niet. Geeft niks, we hebben al zo'n prachtig uitzicht over Zion gehad, daar kan eigenlijk ook niets meer tegenop. De eerste pitstops hielden we in de laatste stukjes van het park. Wat is het daar ook prachtig. Kon je daar maar wandelen.

Uiteindelijk reden we dan toch Zion uit en zetten we echt koers naar Bryce. Vlak daarvoor zijn we voor de eerste gaan tanken en dat was toch wel weer even schrikken. Wat een boel benzine gaat er in dat ding! Volgens de planning zouden we de Mossy Cave Trail gaan lopen en het startpunt hiervan ligt voorbij de afslag van Bryce. We reden het park dus eerst voorbij. Deze trail beloofde twee hoogtepunten; een waterval en een grot. De waterval was wel te zien, maar niet bereikbaar. Een deel van het pad was ingestort. De grot konden we wel bereiken, maar vonden wij dan weer niet zo bijzonder. Op zich wel leuk om weer tussen de hoodoos te sjouwen.  

In Bryce aangekomen zijn we eerst naar de campground gereden om ons te installeren en daarna liepen we naar het Visitor Center. Er zou die middag een Rainbow Point Tour zijn en dat deel van Bryce hadden we nog niet gezien. Toen we informeerden vertelde de ranger dat de bus kapot was en de tour dus niet doorging. Maar we konden volgens haar prima met de camper. En dat was inderdaad zo. De weg is overal lekker breed en bij bijna alle viewpoints zijn speciale kamperplekken op de parking.  

Hoewel we het echt mooie uitzichten vonden, kon dit deel van Bryce ons niet zo bekoren als het Ampitheater-gedeelte. De wandeling die we daar twee jaar geleden maakten, is voor ons het hoogtepunt van Bryce. Toen hoorden wij steeds een apart soort geratel en wij, in onze onschuld, dachten steeds dat dit ratelslangen waren. Totdat we opeens zo'n 'ratelslang' voorbij zagen vliegen, ahum! Het is een soort kruising tussen een vlinder en een sprinkhaan en we zijn benieuwd hoe het beestje op de steen heet. Wie het weet, mag het zeggen!   

Als we dan toch over wildlife bezig zijn. We zagen ook weer de nodige herten en eekhoorntjes, de telling is gestopt, zoveel! En we zagen deze vogel, hij poseerde braaf voor de foto.

Voor de avond hadden we een Astronomy Program gepland staan; een multimediale lezing gevolgd door stargazing met een telescoop. Dus, nadat we een lekker broodje ei soldaat hadden gemaakt, wandelden we weer richting het visitor center en namen plaats in het auditorium. Toen de ranger eenmaal begon te babbelen, waren wij al bijna klaar met luisteren. De man sprong van de hak op de tak en moest om de vijf minuten op adem komen en een slok water nemen. Zijn prachtige multimediale deed hij teniet door regelmatig op verkeerde knopjes te drukken en tot overmaat van ramp vond hij het nodig tot drie keer toe twaalf vrijwilligers te zoeken die hem moesten helpen uitbeelden wat hij zojuist op het grote scherm al had laten zien. Voor ons een grote afknapper. Maar goed, we hadden het sterrenkijken nog om naar uit te zien. Er stonden twee telescopen en iedereen (zo'n 100man) moest in de rij om erdoor te mogen kijken. We hebben een half uur in de rij staan blauwbekken zonder een centimeter op te schuiven, toen we de moed eindelijk verloren en lekker naar onze camper zijn gegaan.  

Al met al dus geen geweldige dag. Morgen belooft beterschap!