Zondag 16 sept - Overwinning

De dag begon voor ons om 06.40u. We hebben snel alles rijklaar gemaakt en zijn een half uur later al vertrokken. We konden geen koffie zetten en ontbijten zonder koffie is natuurlijk niet te doen voor San. Vandaar dus meteen koers gezet naar Calf Creek NRA waar we anderhalf uur later aankwamen. San zwengelde de generator aan en eindelijk konden we dan genieten van een bakkie koffie. Toen we die op hadden, zijn we begonnen aan de hike naar Calf Creek Falls.

Bij het verzamelen van informatie voor deze reis heb ik veel gehad aan het verslag van een mede-AA-er (voor de mensen die nu achterover vallen van schrik: die afkorting staat voor Alles Amerika ;)). Hoewel hij prachtige tips heeft gegeven, zijn we er intussen wel achter dat zijn wandeltempo een ietsiepietsie hoger ligt dan dat van ons. Als hij zegt, je doet het in een uurtje, weten wij nu dat we daar zeker de helft bij op moeten tellen. Zo ook hier.

We liepen anderhalf uur en kregen toen opeens de waterval in het vizier. Prachtig! De wandeling op zich was ook heel mooi. Af en toe wat klimmen en klauteren en in een prachtige omgeving. Aan het begin kon je een trail guide pakken en daarop stonden verhalen en uitleg over diverse punten op de route. Heel leuk. Onderweg waren we lekker aan het babbelen en fantaseren over hoe je hier zou moeten overleven. We zagen een paar cactussen met vruchten eraan, maar wisten allebei niet meer of deze nou wel of juist niet eetbaar waren. Iemand die wel goed heeft opgelet bij 'I shouldn't be alive' ?

Bij de waterval trok ik meteen mijn schoenen uit om te gaan pootje baden. Het water was ijs- en ijskoud, maar ik heb toch het hele bassin rondgewandeld. Sander heeft lekker foto's zitten maken. We hadden een handdoek meegenomen om op te zitten en allebei de zwemkleding aangedaan, want ik had weleens gelezen dat je hier kon zwemmen. We hebben een tijdje zitten genieten en na heel lang twijfelen (eerst durfde ik niet omdat niemand erin ging en later durfde ik niet omdat er juist wel iemand in ging... ) heb ik mijn kleren uitgegooid en ben ik erin gedoken. Zo'n overwinning op mezelf! Ik had verwacht dat Sander foto's zou maken, maar die stond dus op zijn gemak alles te filmen. Dus tja, toen moest ik er toch nog een keer in, want ik wilde wel een bewijs natuurlijk. Toen ik eruit kwam en bij de handdoek terug was, kwamen er diverse mensen op me af om te zeggen hoe goed ze het van me vonden. Grappig, dat het universum deze mensen op me afstuurde, hierdoor werd ik nog meer gesterkt in mijn 'victory'-gevoel.

Toen ik een beetje opgedroogd was, zijn we weer terug gelopen. Dit keer in marstempo, want ik had energie voor 10 natuurlijk. En wat denk je? Weer anderhalf uur erover gedaan...! Bij de camper nog even uitgepuft en toen weer op naar Torrey.

Hier op de camping aangekomen, hebben we meteen geinformeerd of we toch twee nachten konden blijven. Het vooruitzicht van weer een ochtend zonder koffie op pad te moeten, stond ons helemaal niet aan. De Fruita-camping is dus geschrapt. We hebben intussen ook al heel veel hertjes gezien, dus daarom hoeven we er ook al niet heen ;). Toen we toch drastische beslissingen aan het nemen waren, hebben we ook maar meteen besloten morgen een auto te huren. We gaan dus wel gewoon naar Capitol Reef, maar dan met een auto, zodat we ook naar alle punten kunnen.

We hebben allebei lekker uitgebreid gedoucht, twee wassen gedraaid en heerlijk zitten internetten. Voor ons een goede ontspanning.