Om kwart voor zeven werden we bibberend wakker, maar toen we naar buiten keken, kregen we wel goede hoop. Het was helemaal opgeklaard! We zijn ons snel klaar gaan maken voor de dag, want we wilden gebruik maken van de heldere hemel en gaan wandelen bij Bear Lake Corridor.
Tegen de tijd dat we de camping afreden, zag het er al iets bewolkter uit, maar vol goede moed gaven we gas richting Rocky Mountain NP. Of dat dachten we. Tomtom stond uit, dus prompt reden we verkeerd. Eerst dus maar een rondje Estes Park gemaakt, totdat we eindelijk een plek vonden om te keren.
Bij de ingang van het park werd voor het eerst om legitimatie bij de parkenpas gevraagd. De ranger vroeg ook wat onze plannen waren, dus wij hebben verteld dat we wilden parkeren bij Moraine Park Visitor Center en vanaf daar de shuttle wilden pakken. "Perfect" zei hij en wees ons de weg. Bij het VC aangekomen, zagen we al snel dat hier geen grote parkeerplekken waren. Er kwam ook meteen een ranger op ons af lopen. Wat onze plannen waren? Weer uitgelegd. Nou, deze ranger wist ons te melden dat we hier onze rv niet konden parkeren en dat we helemaal terug moesten naar voor de ingang van het park en daar bij Beaver Meadows parkeren en de hiker-shuttle moesten nemen. Die zou ons dan weer terug naar Moraine Park VC brengen, waar we dan konden overstappen op de Bear Lake shuttle. Lekker dan weer... Maar goed, we hadden geen keus, dus haar plan werd uitgevoerd.
Bij Beaver Meadows VC hebben we voor de zekerheid nog even onze wandelplannen voorgelegd aan een ranger; deze had niets aan te merken en wenste ons veel plezier. Anderhalf uur later, halverwege de weg naar boven, vielen de eerste druppels. We waren intussen al zo'n tijd onderweg, dat we ook echt zoiets hadden van 'al worden we zeiknat, wandelen zullen we!'.
Dus, bij Bear Lake aangekomen, gooiden we regenhoezen over de rugzakken en begonnen we aan de trail naar Nymph Lake. Zal best een leuke wandeling zijn geweest, maar door alle mist, regen en wolken zagen we bijna geen hand voor ogen. Nymph Lake lag er troosteloos bij en wij waren doorweekt en verkleumd. Dit was niks zo. We hebben toch moeten opgeven, het weer heeft gewonnen.
In de shuttle naar beneden begrepen we van de chauffeur dat er vanmorgen wel degelijk bekend was dat het weer hierboven zo was. Alleen dat het zou gaan sneeuwen was pas net bekend geworden. Wel heel jammer dat er van de drie rangers die wij spraken niet eentje eraan heeft gedacht ons op zijn minst te waarschuwen. Om over dat rare parkeerbeleid en shuttlesysteem nog maar te zwijgen.
Beneden bij Beaver Meadows zijn we toch nog maar even gaan informeren naar de verwachting ivm de Trail Ridge Road morgen en deze keer troffen we gelukkig een ranger die wel meedacht. Als het morgenvroeg helder is, gaan we ervoor. Is het bewolkt, dan doen we er beter aan de snelste weg hier vandaan te nemen!
Op onze detour door Estes Park hadden we een Starbucks gespot en wij vonden dat we wel een bakkie troost verdient hadden dus er werd koers gezet naar het centrum. Daar was het inmiddels ook nat en koud, dus na de koffie zijn we weer lekker naar de camping gegaan. Hier hebben we weer droge kleren aangedaan en zijn we lekker binnen blijven zitten.
En daar zitten we nu nog, kruikje onder de voetjes, borrel in de hand en zometeen lekker tegen elkaar aankruipen in bed.
Wat nog wel leuk is om te vertellen is dat onze shuttle een heuse schoolbus was. Heel grappig om daar eens in te zitten!
De foto hieronder met de twee campers erop is van gisteren. Zo is mooi te zien dat het echt gesneeuwd heeft vandaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten